874

از سایه سوی نیستان می‌آید

و گل می‌دهد در هیاهوی باران

صدایت

یکی نرگس نوشکفته است

که از پشت رگبار می‌ایستد روبه‌روی نگاهم

و عطری هوسناک بالا می‌آید در آهم

تو می‌گویی و لاله می‌روید از سنگ؛

تو می‌گویی و غنچه می جوشد از چوب؛

تو می گویی و تازه می‌روید از خشک؛

تو می گویی و زنده می‌خیزد از مرگ!

صدای تو از سایه‌سار نیستان می‌آید

و گل می‌دهد از گل زخمیِ بعد رگبار

و در آب می‌ایستد روبه‌روی نگاهم

صدای تو می‌بارد و زنده ام من...

منوچهر_آتشی